مونولوگ/ انسانِ بی‌مسئولیت

او انسانی است گم‌شده در هزارتوی بی‌مسئولیتی، چونان برگ خشکی که در طوفان غرور و جهل، به هر سویی می‌افتد، آن هم بی‌آنکه لحظه‌ای بیندیشد که بر چه خاکی فرود می‌آید و چه زخمی بر جای می‌گذارد... «ادامه مطلب»...

از حرف تا عمل!

می‌دانی، گاهی آدمی شبیه قایقی است که باد را می‌ستاید، اما باد که می‌وزد، لنگر می‌اندازد... «ادامه مطلب»...

سفر به مراتب بندگی

اگر عبادت را صرفاً ترسی خام یا طمعی کودکانه بدانیم، آن را تحقیر کرده‌ایم. و اگر آن را تنها به اشتیاقی بی‌مهار بسپاریم، گمراه می‌شویم. اما اگر با عقل بنگریم و با عشق بپرستیم، آنگاه... «ادامه مطلب»...

خلوتی راه حق

در دل تاریخ معنوی بشر، کم نیستند آنانی که به دنبال راه حقیقت بوده‌اند، اما تنها اندکی، جاده‌نشینان این مسیر شده‌اند... «ادامه مطلب»...

داستان/ آن‌طورها که نورا فهمید

چرا به خودت دروغ می‌گویی؟ آیا واقعاً فکر می‌کنی این سیب‌ها ارزش ندارند؟ یا فقط از این که به آن‌ها نرسیدی، ناامید شده‌ای؟... «ادامه مطلب»... 

مونولوگ/ نبردی بی برنده

من لج کردم! اما نه از آن لجاجت‌های پاک و پافشاری‌های برحق که بویی از تفکر و تدبیر داشته باشد. نه!... «ادامه مطلب»... 

بخوان برای برخاستن

بخوان، که جهان، به واژه‌هایی روشن‌تر از آفتاب نیاز دارد. بخوان، که رستگاری، در جوهر ناپیدای کلمات پنهان شده‌است. بخوان، که در سرزمین دانایی، همیشه بهاران است... «ادامه مطلب»...