دو دستت را به نشانه تسلیم بالا بیاور و سرت را پایین بیانداز و گوش دلت را به کسی بسپر که برای هدایت و تربیتت با تو سر و کله می زند و همه همّ و غمّش آرامش، رشد و پیشرفت توست... «ادامه مطلب»...
دو دستت را به نشانه تسلیم بالا بیاور و سرت را پایین بیانداز و گوش دلت را به کسی بسپر که برای هدایت و تربیتت با تو سر و کله می زند و همه همّ و غمّش آرامش، رشد و پیشرفت توست... «ادامه مطلب»...
چرا ما تلویزیون دیدن را بیشتر از با هم صحبت کردن می پسندیم؟! چرا کانال گردی و کارهای سطحی را به کار مفید و اثرگذار ترجیح می دهیم؟! چرا فاصله هایمان برای خدمت یا محبت به یکدیگر هر روز بیشتر از دیروز می شود؟! تنها یک پاسخ دارد، چون... «ادامه مطلب»...
روحِ بیمار، کور و زمین گیر است بسان کرم خاکی؛ خاک می خورد و راه خاک می پوید، آرمان و آرزویش خاک است و در خاک طی طریق میکند، حیاتش به خاک وابسته است و عاقبت در خاک فرو میرود و میمیرد؛ از خاک برآمده و در خاک می شود و دیگر هیچ!... «ادامه مطلب»...
آرامش، گمشده انسان است. آدمی حاضر است تا هر کاری انجام بدهد که نعمت بزرگ و موهبت گرانقدر آرامش را در اختیار داشته باشد... «ادامه مطلب»...
ته ندارد؛ به خدا که ته ندارد؛ نه انسان، انتها دارد و نه امیالش... «ادامه مطلب»...
انسان، بی نیاز از خوردن گوشت نیست؛ حتی یکی از خوردنی های بهشتی، گوشتهای زلال و دلچسب است. اما همین گوشت می تواند باعث ایجاد سرطانی وخیم در ما شود... «ادامه مطلب»...