چرا ما تلویزیون دیدن را بیشتر از با هم صحبت کردن می پسندیم؟! چرا کانال گردی و کارهای سطحی را به کار مفید و اثرگذار ترجیح می دهیم؟! چرا فاصله هایمان برای خدمت یا محبت به یکدیگر هر روز بیشتر از دیروز می شود؟! تنها یک پاسخ دارد، چون... «ادامه مطلب»...
دروازه طلایی
بیش از ۸۰ درصد مردم ایران، در روز بیش از ۲۰۰ دقیقه از وقت خود را به تماشای شبکه‌های تلویزیون اختصاص می‌دهند.(ایسنا)
میزان صرف وقت کاربران ایرانی در شبکه های اجتماعی، ۳۰ برابر زمان مطالعه روزنامه و ۹ برابر زمان کتابخوانی است(مشرق)
متوسط ساعات کار روزانه مفید در بخش دولتی ایران تنها ۲۲ دقیقه است. (مرکز پژوهشهای مجلس)
میانگین زمان گفتگو در میان خانواده های ایرانی 15 دقیقه است. (باشگاه خبرنگاران)
ایرانی ها بطور متوسط روزی 2 الی 15 دقیقه مطالعه می کنند. (خبرگزاری صدا و سیما)
چرا ما تلویزیون دیدن را بیشتر از با هم صحبت کردن می پسندیم؟!
چرا کانال گردی و کارهای سطحی را به کار مفید و اثرگذار ترجیح می دهیم؟!
چرا فاصله هایمان برای خدمت یا محبت به یکدیگر هر روز بیشتر از دیروز می شود؟
تنها یک پاسخ دارد:
چون مطالعه نمی کنیم؛ و تا مطالعات خوب نداشته باشیم، رشدی در زندگی فردی و روابط خانوادگی و اجتماعی مان اتفاق نخواهد افتاد...
اما چرا مطالعه نمی کنیم و برای همه چیز وقت داریم إلّا خواندن مطالب خوب، مفید و عمیق، که معمولا زمانِ لازم و کافی برایش نمی گذاریم:
۱- مطالعه نمی کنیم زیرا "نیازی" به آن احساس نمیکنیم.
۲ – مطالعه نمی کنیم زیرا از شک کردن در پایه‌های نظری‌مان "می‌ترسیم".
۳ – مطالعه نمی کنیم چون مطالعه کردن کار "سختی" است.
۴ – مطالعه نمی کنیم چون دچار "تنبلی و بی‌حالی" هستیم
۵ – مطالعه نمی کنیم زیرا "احساس میکنیم" هرچه لازم باشد را میدانیم.
۶ – مطالعه نمی کنیم زیرا "احساس میکنیم" مسئله‌ی مبهمی وجود ندارد.
۷- مطالعه نمی کنیم زیرا هیچ چیز برای ما "جدی نیست".
۸ – مطالعه نمی کنیم زیرا بیش از حد "ساده انگاریم و ذهن و روح بسیطی نداریم".
۹ – مطالعه نمی کنیم زیرا دچار "خودشیفتگی" فکری یا فرهنگی هستیم.
۱۰- مطالعه نمی کنیم زیرا پیمانه‌ی معرفتی‌مان "ظرفیت ندارد".
۱۱- مطالعه نمی کنیم زیرا "به تناقضات درونی‌مان آگاه نیستیم".
۱۲- مطالعه نمی کنیم زیرا راه پیروی کورکورانه، تبعیت ناآگاهانه، دنباله‌روی و تقلید محض را "راحت‌تر" یافته‌ایم.
۱۳- مطالعه نمی کنیم زیرا "ارزش دانایی و آگاهی را نمی‌دانیم".
۱۴- مطالعه نمی کنیم زیرا سطح خوشایندهای ما "محدود" است.
۱۵- مطالعه نمی کنیم زیرا "زندگی پرهیاهو و نمایشی" را ترجیح می‌دهیم.
۱۶- مطالعه نمی کنیم زیرا تن به "تحقیر ندانستن" داده‌ایم و به این تحقیر هم عادت کرده‌ایم.
۱۷- مطالعه نمی کنیم زیرا "حقارت جهل، آزارمان نمی‌دهد" و نادانی را عیب نمی‌دانیم.
۱۸- مطالعه نمی کنیم زیرا "گفت‌وگو را کنشی فضیلت‌مندانه نمی‌دانیم" و مهارت گفت‌وگو نداریم.
۱۹- مطالعه نمی کنیم زیرا در زندگی ما، دانا شدن و خردمندانه زیستن، جایی ندارد.
۲۰- مطالعه نمی کنیم زیرا تصور می کنیم مطالعه دردی از ما دوا نمی‌کند.
۲۱- مطالعه نمی کنیم زیرا به ما فواید مطالعه کردن را یاد نداده‌اند.
۲۲- مطالعه نمی کنیم زیرا بلد نیستیم مطالعه کنیم.
۲۳- مطالعه نمی کنیم زیرا کسی در خانواده و دور و برمان نبوده که اهل مطالعه باشد، که ما هم تقلید کنیم یا یاد بگیریم.
۲۴- مطالعه نمی کنیم زیرا در سنّ بزرگسالی هم هنوز ناآگاه هستیم، نمی‌دانیم چه بخوانیم، و خجالت می‌کشیم از کسی بپرسیم از کجا شروع کنیم
25- مطالعه نمی کنیم چون از فلسفه وجودی و هدف خلقتمان بی اطلاعیم و سر در آخور طبیعت داریم و به روزمرگی نحصی گرفتاریم
26- مطالعه نمی کنیم زیرا نمی‌دانیم و نمی‌دانیم که نمی‌دانیم همان چیزی که با عنوان "جهل مرکب" از آن نام می برند...
کاش می دانستیم؛
کاش می دانستیم با مطالعه نکردن چه کلاه بزرگی سرمان می رود
کاش می دانستیم با ندانستن چه بلایی بر سر دنیا و آخرتمان می آوریم
کاش می دانستیم با جهالتمان چه بدفرجامیِ شومی را برای خویش رقم می زنیم
کاش می دانستیم تنها راه نجات و سعادت ما، پای نهادن در راه مقدس دانایی است که از دروازه طلایی مطالعه می گذرد...
پروردگارِ علیمِ علم پرورِ عالَم، عنایتی فرما و ظرفیتمان را افزایش بده و ظرف وجودمان را وسیع کن برای دریافت علم و تلاش دغدغه مند، مستمر و پیگیر برای مطالعات خوب، تعالی بخش و مؤثر: «ربّ زِدْنِی عِلْماً»(طه/114)
لینک کوتاه این مطلب:
https://b2n.ir/72936
یزدی
