"خود«هیچ» پنداری" اشخاصی والااندیش و روشنبین و پاکعمل، در برابر خدا و خلق خدا، سبب «هست» بودن و گرانقدری شان در پیشگاه پروردگار قادر متعال است، چه ما به دقت و درستی بشناسیمشان و به حقیقت وجودی شان پی ببریم، چه این آشنایان عرش و غریبه های فرش، در اوج گمنامی و غربت، روزهای زندگانی ارزشمند دنیایشان را به سعادت و رستگاری ابدی، پیوند بزنند... «ادامه مطلب»...
دعوت کن، دعوت به سوی خیر و نیکی، دعوت به سلامت و سعادت، دعوت به اخلاق و انسانیت، دعوت به مطالعه و مراقبه، دعوت به نور و رشد، دعوت به بهترینها، اما این دعوت را نخست از خودت آغاز کن... «ادامه مطلب»...
آنکه به سوی مجلس علوم قرآن و آل محمد(ص) گام بر میدارد، بر بال ملائک قدم بر میدارد؛ آنکه در چنان مجلسی می نشیند، بر بال ملائک نشسته است؛ آنکه چنین مجالسی را بر پا می کند، عرش پیمای عالم است آن هم بر بال ملائک... «ادامه مطلب»...
مجنون شدن را لیلایی باید و شیرین بودن را فرهادی شاید... «ادامه مطلب»...