راه مستقیم و تضمین شده سعادت و سربلندی چیست و چگونه میتوان به آن دست یافت؟!... «ادامه مطلب»...
صراط مستقیم
مهمترین پرسش کسی که خود را موجودی هدفمند و با برنامه قلمداد نموده و برای خویش، کمال و موفقیت را طلب نماید این است که راه مستقیم و تضمین شده سعادت و سربلندی چیست و چگونه میتوان به آن دست یافت؟!
ممکن است هر شخص یا هر نحله فکری، پاسخی برای این پرسش داشته باشد و بگونه ای که می پسندد یا به آن باور دارد، پاسخگوی این سوال اساسی اذهان انسانها باشد؛ اما عقلا باید پذیرفت که کاملترین و مطمئن ترین پاسخ را می بایست از سازنده مصنوعات و آفریننده مخلوقات دریافت نمود تا با خیال راحت و بدون هیچ شک و شبهه ای به جواب کاربردی و نتیجه بخش رسید.
بیگمان آنکه آدمی را را برای هدف معینی خلق کرده است، برنامه مشخصی نیز برای ادامه حیات وی دارد و او را برای رسیدن به کمال خویش و قدم برداشتن در مسیر مستقیم موفقیت، راهنمایی و همراهی می نماید.
خالق انسانها که در هر عصر و زمان، واسطه ای امین و بَری از خطا و عصیان را میان خود و آفریده هایش تعیین نموده است، به وسیله آخرین پیامبر معصومش، پیغامی عظیم و معجزه ای تحریف ناپذیر را برای انسانهای آزادۀ حقیقت طلب، به نام قرآن، که قانون اساسی بشریت برای بهتر زیستن و رسیدن به آرامش و سرافرازی جاودانه می باشد، نازل و ارسال نموده است.
در این مصحف شریف که دفترچه راهنمای استفاده از صنعی بی بدیل به نام انسان است، از آدمی خواسته شده تا راه نجات و تکامل را از صانعش استمداد نماید و همواره از او بخواهد تا در آن شاهراه طلایی گام بردارد: «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ» ما را به راه راست بهره‌مندی از پیشگاه باکرامتت هدایت فرما، راهی که راه مغضوبین درگاهت نبوده و به گمراهی و ضلالت نیانجامد.
خداوند حکیم و مهربان، نه تنها شاهراه سعادت را بر مخلوقاتش گشوده، بلکه راه رسیدن به صراط مستقیم را نیز به روشنی معرفی نموده و بر همگان نمایانده است؛ آنجا که از مرکب راهوار پیمایش این مسیر تعالی بخش رونمایی کرده و رمز رسیدن به دروازه طلایی قرب و شهود و موفقیت تمام و کمال را به صراحتی کوتاه و گویا و عمیق و عملی، عنوان می نماید: «أَنِ اعْبُدُونی هذا صِراطٌ مُسْتَقیمٌ»(یس/61) راه راست این است که فقط مرا بندگی کنید.
آری، صراط مستقیم، بندگی خداست؛ آنکه نه فقط در زبان، که در دل و جان و در تک تک اعمال خویش، فقط و فقط به دنبال تبعیت محض از آفریدگار خویش است و همواره به این می اندیشد که هر حرف یا عملی که از وی سر می زند، مورد رضایت و مایه خشنودی خالق یکتاست یا خیر، قطعا در صراط مستقیم و مسیر کمال و سعادت جاویدان قرار دارد.
صراط مستقیم، راه نجات، سَبیل سعادت و شاهراه رهایی ابدی و بی افول، تنها و تنها بندگی خدا و عبودیت معبود بی همتا و تسلیم بی چون و چرای رب الارباب دانا و تواناست؛ و هرچه انسان را از این مسیر حیاتی باز دارد و یا موجب کمرنگ شدن اهمیت پیمودن این طریقت کمال آفرین شود، بی شک موجبات اضمحلال و شقاوت و بدفرجامی آدمی را فراهم می نماید.
صراط مستقیم یعنی به جای پیروی از نفس و نفوس، پیرو خالص و صادق خواست و رضای خالق بودن و تنها او را پرستیدن و از او یاری خواستن؛ تنها خدا را تبعیت نمودن و به حرف مردم و وساوس شیطانی، ابداً اعتنا و توجهی نداشتن؛ تنها به خاطر خدا کاری را انجام دادن یا از انجام کاری اجتناب کردن؛ تنها در جستجوی حق و حقیقت بودن و از هرگونه قضاوت، افترا، دروغ، ظلم، آزار، بی مِهری، نفاق، افتراق، بی عدالتی، حق خوری، تملّق، تجاوز، تکبر، تعصب، جاه طلبی، زیاده خواهی، بی ادبی، ناسپاسی و بی انصافی و دیگر رذایل اخلاقی و حرامهای الهی و رفتارهای غیر انسانی پرهیز نمودن؛ هماره خدا را حاضر و ناظر دیدن و تنها بر مبنای «حجت شرعی» عمل کردن و از هیچ کس و هیچ چیز هراس و واهمه نداشتن؛ تنها دغدغه راضی نگهداشتن خدا را در آنچه مورد رضایت اوست داشتن و به خاطر خشنودی خلق، خشنودی خالق را ندید نگرفتن؛ همرنگِ حقیقت شدن و تنهاییِ با خدا بودن در میان تن ها را بر همرنگِ جماعت شدن و کورکورانه به راه منحرفانۀ شعارزدگی و استفاده ابزاری از باورها و ارزش ها رفتن، ترجیح دادن؛ از دین راستین بخاطر دنیای دروغین و از دنیای خداپسندانه بخاطر دین متعصبانه و مقدس مآبانه، کناره نگرفتن؛ سر تعظیم در برابر خواست و اراده خداوند قادر متعال فرودآوردن و امیدوارانه، صبورانه و پر تلاش، به مالکِ بلامنازعِ عالم و آدم، حُسنِ نظر و اطمینان کامل داشتن؛ با شاهنشاه یگانۀ جهان و جهانیان سَرِ جنگ در پیش نگرفتن و در همه حال، مطیع و فرمانبر او بودن...
صراط مستقیم به همین سادگی معنا می شود: باورِ عملی داشته باش، هرچه خدا بخواهد می شود و باید بشود و لاغیر!
لینک مطلب:
http://rahemoghaddas.blog.ir/post/298
