«حی علی الحسین»؛ بشتابیم به سوی او که همۀ مادّیت و معنویت و موجودیتش را خرج خدا کرد تا خلق او، آزادگی بیاموزند و عزیز خالق خویش بودن را به ذلیل قدرت و ثروت و شهوت و شهرت شدن، ترجیح دهند. «حی علی الحسین» که حسین، آزادی‌ست؛ حسین، آبادی‌ست؛ حسین، آغاز آدمیزادی‌ست... «ادامه مطلب»...
آنچه علی(ع) بنا کرد، نه صرفاً حکومتی چند ساله، بلکه نظامی از معنا، عدالت و سیاست بود که تا همیشه الهام‌بخش و راهنماست... «ادامه مطلب»...
هیچ علمی نافع‌تر و عیدی سعیدتر از این نیست که آدمی بداند «هیچ» است و هرچه هست اوست... «ادامه مطلب»...
آزاداندیشی، همچون نسیمی روح‌بخش است که وقتی به فضایی بسته و رو به مرگ راه یابد، می‌تواند سبب ادامۀ حیات شود؛ که آزاداندیشی یعنی رهایی از قیدها و قالب‌هایی که ذهن و اندیشۀ انسان را تنها و تنها به نگرشی خاص و غیر منعطف، معطوف کرده‌اند... «ادامه مطلب»...
