هیچ

هیچ علمی نافع‌تر و عیدی سعیدتر از این نیست که آدمی بداند «هیچ» است و هرچه هست اوست... «ادامه مطلب»...

مونولوگ/ انسانِ بی‌مسئولیت

او انسانی است گم‌شده در هزارتوی بی‌مسئولیتی، چونان برگ خشکی که در طوفان غرور و جهل، به هر سویی می‌افتد، آن هم بی‌آنکه لحظه‌ای بیندیشد که بر چه خاکی فرود می‌آید و چه زخمی بر جای می‌گذارد... «ادامه مطلب»...

مونولوگ/ عشق‌هایی که مرا لو می‌دهند

بگذار با خودم روراست باشم؛ نه با لبخندم، نه با واژه‌هایی که بلدم، نه با تصویری که برای دیگران ساخته‌ام، بلکه با... «ادامه مطلب»...

مناجات/ زنده ام کن به نورت

من آمده‌ام، نه از سر یقینی قلبی، نه حتی از ترس، بل از آنجا که دیگر نمی‌توانم در این گور متحرک دوام بیاورم... «ادامه مطلب»... 

الفاتحه!

کاش! اِی کاش بویی از حیا و عفاف فاطمی ببرند آنها که به نام فاطمه(س)، فاتحه عفت گفتار و کردار را می‌خوانند!... ادامه مطلب...

آرمان و واقعیت

دنیا نابود شدنی و فانی است و تنها خداست که همواره باقی است و هرآنچه برای او انجام شود و خواست او بر بقایش تحقق یافته باشد... «ادامه مطلب»...

راه نزدیک

دیر و دور نیست راهی که سعادت دو دنیای تو را کافیست. غریب و بعید نیست گدار گرانقدری که گذار از خواب و خامی به نو شدن و بالغ و کامل رسیدن را در حرکتی عظیم و هجرتی عزیز برایت به ارمغان می‌آورد. مهجور نیست راه پر نوری که پرده‌های دیجور را شکافته و رج‌به‌رج، قالی متعالی ایمان و عمل پاک را در پندار و گفتار و کردار تو بافته و ابدیتت را در قرب و شهود حق و حقیقت رقم می‌زند... «ادامه مطلب»...