نظام اسلامی همان مدلی از حکمرانی است که برآمده از متن مردم و وحی می باشد و از نردبان مقبولیت و مشروعیت حمایت همه‌جانبه ملت بالا رفته، و قدرت‌گرفته از حضور و مقاومت و خون‌فشانی اقشار گوناگون بویژه مستضعفان است. حکومتی که آرمانی جز برقراری عدالت و توحید، نداشته و همه شعار و شعورش خلاصه در ظلم و کفر ستیزی می شود؛ و چه معروفی والاتر از عدالت و برابری، و چه منکری پست‌تر و پلیدتر از بی‌عدالتی و تبعیض... «ادامه مطلب»...
خمینی را با خواسته‌ها و خواستن‌هایش بشناسیم؛ خمینی را با اندیشه‌ها و تلاشهایش باور کنیم؛ که خمینی سالک راهی مقدس، با اندیشه‌های مقدسی بود که هیچگاه نخ‌نما نشده و رنگ کهنگی به خود نخواهد گرفت... «ادامه مطلب»...
ملتی که اینجا قصرهای روی هم روی هم درست کنند، و آنجا زاغه نشینها باشند- شما همه زاغه نشین را دیدید چه طورند؛ لابد شماها دیدید، من هم صورتش را دیدم. یک مملکتی که زاغه نشینها آنطور باشند و مردم به فکر اینها نباشد، این مملکتْ مملکت اسلامی نیست. این صورت است، محتوا ندارد... «ادامه مطلب»...
من خوف این را دارم که ما در دنیا یک شکست بزرگ بخوریم. و آن شکست مکتبمان باشد. من از این بسیار خوف دارم... «ادامه مطلب»...
امام علی(ع) با کارگزاران متخلف به‌شدت و بدون تبعیض برخورد می‌کرد تا سلامت حکومت و اعتماد مردم حفظ شود. برخوردهای او، همچون عزل، مجازات علنی و بازگرداندن حقوق مردم، الگویی روشن برای عدالت‌محوری در مدیریت اسلامی است... «ادامه مطلب»...
