آتش در محاق، شعله ای است زیر خاکستر که در بزنگاههای زندگی انسان، سر بر می آورد و تبدیل به آتشفشانی از تباهی و ویرانی می گردد. آتشی که انحراف را چون موری سیاه در شبی سیاه بر سنگی سیاه، میان وجودِ حاملِ خویش، نگاه میدارد و او را یکباره در سیاهی نحس و وحشتناک حرارت سوزناک خود فرو می کشد. اخگری که به جرقه لقمه ای حرام، در درون آدمی پدید آمده و تبدیل به آتشی بزرگ و هیولایی هولناک می شود... «ادامه مطلب»...
اگر از جان گذشته ای، بسم الله؛ حسین(ع)، نگین انگشتری از جان گذشتگان و سرور سلسله الهی ایثارگران است؛ که... «ادامه مطلب»...
گاهی حنجرت را زیر خنجر می بینی و خودت را در آستانه مرگی سخت می پنداری... «ادامه مطلب»...
برادری به تعداد نیست، به وفاداری است؛ یوسف یازده برادر داشت و حسین، ابالفضل(ع) را؛ برادرانی که به عمق چاه تنهایی ات می افکنند و برادری که تا قرارگرفتن در ورای بلندای ماه، قمرِ زندگی حماسی و دستان پر قدرت مبارزه الهی ات می شود... «ادامه مطلب»...
اگر در پِیِ سیراب شدن هستی، به جای جستجوی آب، در جستجوی تشنگی باش!... «ادامه مطلب»...
زنان نخستین آموزگار بشرند. اگر زن در مسیر عبودیت باشد، انسانیت را به اوج و معراج می برد و چنانچه خدای ناخواسته بر مدار نفسانیت قدم بر دارد، آدمیت را به پستی و تاراج خواهد برد... «ادامه مطلب»...
