«حی علی الحسین»؛ بشتابیم به سوی او که همۀ مادّیت و معنویت و موجودیتش را خرج خدا کرد تا خلق او، آزادگی بیاموزند و عزیز خالق خویش بودن را به ذلیل قدرت و ثروت و شهوت و شهرت شدن، ترجیح دهند. «حی علی الحسین» که حسین، آزادی‌ست؛ حسین، آبادی‌ست؛ حسین، آغاز آدمیزادی‌ست... «ادامه مطلب»...
در دل تاریخ معنوی بشر، کم نیستند آنانی که به دنبال راه حقیقت بوده‌اند، اما تنها اندکی، جاده‌نشینان این مسیر شده‌اند... «ادامه مطلب»...
حسین(ع) را در «شدن» باید دید و فهمید و زیست؛ حسین(ع) پیش از رسیدن به قله شهادت، شدن در شهود را به غایت رسانید... «ادامه مطلب»...
درخت طیبه عبودیت و عدالت و امنیت و انسانیت، با خون شهدای ایثارگر و از جان گذشته است که هر روز، بارورتر شده و به حیات الهی خویش ادامه می دهد... «ادامه مطلب»...
اگر شهید نشویم، می‌میریم! تلف می‌شویم! نیست و نابود و پوچ و بی‌ارزش می‌گردیم!!... «ادامه مطلب»...
