این سروده را در «ادامه» مشاهده بفرمایید...
خوشا عشق
خوشا آنانکه در دنیا غریب اند
قریب و اهلیِ کویِ حبیب اند
خوشا آنانکه از دنیا بریدند
در آغوش ملائک آرمیدند
خوشا آنانکه در سیر و سلوک اند
در اوجِ نیستی، فخرالملوک اند
خوشا آنانکه هجرت‌پیشه هستند
مدام اندر پِیِ اندیشه هستند
خوشا آنانکه حق را می شناسند
ز خشم خالق خود در هراسند
خوشا آنانکه با طاغوت، خصم اند
علیه ظلم و ظالم، مرد رزم اند
خوشا آنانکه که در حق الیقین اند
ز طوبای حقیقت، میوه‌چین اند
خوشا آنانکه در دل، سوز دارند
هماره عشق جان‌افروز دارند
خوشا آنانکه در فکرِ مدام اند
به ذکرِ دوست، فارغ از کلام اند
خوشا آنانکه آزاد از قیودند
تمام عمر مشغول سجودند
خوشا آنانکه گلها را گلاب اند
به راه خیر و در کار ثواب اند
خوشا آنانکه گرم و دلنشینند
به نام حق، به دلها می نشینند
خوشا آنانکه از تن ها رهایند
میان خلق و در یاد خدایند
خوشا آنانکه با الله یارند
به روی مرکب تقوا سوارند
خوشا آنانکه چشمی پاک دارند
نظر بر آن سوی افلاک دارند
خوشا آنانکه با قرآن انیس اند
چنان گنجی گرانقدر و نفیس اند
خوشا آنانکه از تهمت بدورند
به سِرِّ مردمان، مستور و کورند
خوشا آنانکه رهپوی حلال اند
عبید صدق و در سوی کمال اند
خوشا آنانکه دستی باز دارند
عقاب‌اند و سَرِ پرواز دارند
خوشا آنانکه مغروق سپاس اند
دروس عشق‌ورزی را کلاس اند
خوشا آنانکه در عزّت مقیم اند
گدای درگهِ ربِّ کریم اند
خوشا آنانکه اهل عفو و جودند
گُلِ بی‌خارِ گلزار وجودند
خوشا آنانکه عاری از غرورند
بر عهد خویش پابند و صبورند
خوشا آنانکه شادی می نشانند
پر از دردند اما با نشاط اند
خوشا آنانکه غم را خسته کردند
جهانی را به خود وابسته کردند
خوشا آنانکه از جهلند بیزار
به نور علم، هشیارند و بیدار
خوشا آنانکه خالی از نفاق اند
به راه زندگانی چون بُراق اند
خوشا آنانکه بی وِزر و وبال اند
امین و بی ریا، نیکوخصال اند
خوشا آنانکه بر شاخص سوارند
ملاک و محوری ارزنده دارند
خوشا آنانکه ماهِ بی افول اند
چو رستم در نبردِ دیو و غول اند
خوشا آنانکه خورشید و دلیل اند
حکیم اند و کریم اند و اصیل اند
خوشا آنانکه مردی را نشان اند
مریدانِ امیرِ مؤمنان اند
خوشا آنانکه که خود درمان دردند
مؤنث یا مذکر، رادمردند
خوشا آنانکه مشتاقِ وصال اند
روان بر راهِ شاهِ بی مثال اند
خوشا آنانکه مست شور و شین اند
محبِّ عاملِ راه حسین اند
خوشا آنانکه نور عالمین اند
ستون خیمه های زینبین اند
خوشا آنانکه فانی از جهان اند
ندیم و خادمِ صاحب‌زمان اند
خوشا آنانکه دائم در جهادند
حقیقت را نشان اند و نمادند
خوشا آنانکه بر بام شهودند
شهادت را از آنِ خود نمودند
خوشا آنانکه حُسنِ ناتمام اند
کتاب عشق را حُسنِ ختام اند
لینک مطلب:
http://rahemoghaddas.blog.ir/post/278
