«حی علی الحسین»؛ بشتابیم به سوی او که همۀ مادّیت و معنویت و موجودیتش را خرج خدا کرد تا خلق او، آزادگی بیاموزند و عزیز خالق خویش بودن را به ذلیل قدرت و ثروت و شهوت و شهرت شدن، ترجیح دهند. «حی علی الحسین» که حسین، آزادی‌ست؛ حسین، آبادی‌ست؛ حسین، آغاز آدمیزادی‌ست... «ادامه مطلب»...
هیچ علمی نافع‌تر و عیدی سعیدتر از این نیست که آدمی بداند «هیچ» است و هرچه هست اوست... «ادامه مطلب»...
او انسانی است گم‌شده در هزارتوی بی‌مسئولیتی، چونان برگ خشکی که در طوفان غرور و جهل، به هر سویی می‌افتد، آن هم بی‌آنکه لحظه‌ای بیندیشد که بر چه خاکی فرود می‌آید و چه زخمی بر جای می‌گذارد... «ادامه مطلب»...
چرا به خودت دروغ می‌گویی؟ آیا واقعاً فکر می‌کنی این سیب‌ها ارزش ندارند؟ یا فقط از این که به آن‌ها نرسیدی، ناامید شده‌ای؟... «ادامه مطلب»...
من لج کردم! اما نه از آن لجاجت‌های پاک و پافشاری‌های برحق که بویی از تفکر و تدبیر داشته باشد. نه!... «ادامه مطلب»...
