راه مقدس

مشام فاطر عاطر به عطر فطر، معطر می گردد و شمیم شورانگیز شهود را از نهایت نهان نهاد جهان و جهان آفرین، استنشاق می کند... ادامه مطلب...

فاطر عاطر

عید فطر، یوم الجوائز است؛ روز صله دهی و مدال بخشی خداوند تبارک پس از ماه مبارک؛ روز عیدی قند و پاداش دلپسند پروردگار به خلق سربلند روزه دار.
زیر این گنبد فیروزه، چیست خلعت اهل روزه، جز خروج از دریوزگی خفت بار نفس و نفوس و ورود به دربار عزت بار انیس النفوس!
خوشا آنانکه به برکت رمض رمضان، سوختند از غیر یزدان و دریافتند رموز عالم امکان و خود را موفق به تولدی دوباره ساختند و ره یافتند به خیل بخشیده شدگان و واصلان حق.
چه شبهای قدر که به ناپدیدی بدر و پدیداری مهر از پس سحر رسید و چه رمضان ها که به آخر انجامید در اقبال عمر مسافر دهر، اما منفک نکرد دل ز حب ماسوا و مزین ننمود جان به گوهر ادب و حیا.
چه زود به سر رسید بهترین فرصتها و رنگ باخت برترین نعمتها و به وحدت با احدیت نرسید، گمگشتهٔ فریفتهٔ جهالت کثرت.
چه زود دیر شد برای آنکه پیر شد و تطهیر نشد از گیر افسار اماره های بسیار.
چه زود دود شد مهلت مخصوصهٔ رَبِّ وَدود به جملهٔ موجود برای یکی شدن با معبود.
آنانکه که در همهٔ لحظه ها خود را نشسته بر گِرد محفل یار می بینند، می دانند که به گَرد پای آشنایان منزل دلدار نرسد، جز آنکه خاطر از ظواهر زدوده و خرد بر بواطن گشوده باشد؛ همانکه لحظه لحظه دلداده رَب الارباب است و ذره ذره فرمانبردار بی حساب؛ همانکه خوشبو به بوی شکوفه های بهار رمضان است و پیجوی میوه های بیشمار این درخت طیبه خوشگوار بی همسان.
بی شک، مشام فاطر عاطر به عطر فطر، معطر می گردد و شمیم شورانگیز شهود را از نهایت نهان نهاد جهان و جهان آفرین، استنشاق می کند.
زیبنده است رسیده را شکر و پایداری بسیار؛ در راه مانده را توبه و استغفار؛ خوابیده را دعوت پر مهر به بیداری و خواب زده را دعا برای شفای از بیماری...

لینک این مطلب:

http://rahemoghaddas.blog.ir/post/381