عید فطر یعنی بازگشت به فطرت مهدوی؛ بازگشت به دامان پر مهر صاحب و مولای غریب و منتظر؛ بازگشت به آغوش امن و آرام پدر معنوی انسان و انسانیت... «ادامه مطلب»...
بازگشت به خانه پدری
اندیشۀ نفس‌محورِ غرب، بشر را ظرفی تهی می بیند که خود، وظیفه پر کردن خویش را به عهده دارد؛ اما در نقطه مقابل، تفکر خدامحور شرع، انسان را وجودی سرشار از تمایلات توحیدی و کمال گرایی الهی، معرفی می کند.
همه اندیشه غربی، خلاصه میشود در لذت خواهی خودخواهانه و بی حد و حصر موجود دو پا؛ و همه تفکر شرعی به دنبال ایجاد تقیّد منطقی و افسار نهادن بر توسن غیر اهلی و بی حساب و کتاب قوای گوناگون و نفسانیات آدمی است.
در اندیشه غرب، این انسان است که تعیین کننده بلامنازع و مختار تامّۀ ماهیت و فلسفه وجودی خویش است؛ ولی در تفکر برخاسته از شریعت، این خالق انسان است که او را با فطرتی پاک و نهادی خداجو، خلق نموده است: «فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْها؛ طریقه و آیین فطرى خدا که مردم را بر پایه آن آفریده»
فطرت در لغت به معناى خلقت و شکافتن پردهى عدم و آفرینش یک موجود است. گویا خداوند انسان را به گونهاى آفریده که به حقّ تمایل دارد و از باطل بیزار است. درست همانند علاقهى مادر به فرزند که امرى تعلیمى نیست، بلکه فطرى و غریزى است.(تفسیر نور، ج9، ص197)
واژه «عید» از ریشه «عود» به معنای بازگشت پی در پی، و «فطر» نیز به معنای آفرینش ابداعی، گشودن، افتتاح و سرآغاز است؛ واژه «فطر» از «فطرت» گرفته شده که به معنای سرشت می باشد. بنابراین:
عید فطر، یعنی بازگشت به فطرت و سرشت
عید فطر، یعنی بازگشت به سرآغاز انسانیت و باطن پاک انسانی
عید فطر یعنی بازگشت از بیراهۀ باطل معصیت به مسیر حق شریعت
عید فطر یعنی بازگشت از اسفل السافلین ذلت و لذت زودگذر حیوانی به قله عزت و لذت پایدار رحمانی
عید فطر، یعنی بازگشت به پذیرش توحید و اعلام تسلیم و بندگی (ْأَ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ قالُوا بَلى؛ اعراف/172)
عید فطر یعنی بازگشت به حقیقت نفس و اعلام بزرگی و یکتایی و شکر بندگی خداوند (الله اکبر، الله اکبر، لا اله الا الله و الله اکبر و لله الحمد والحمدلله علی ما هدانا و له الشکر علی ما اولانا)
عید فطر یعنی بازگشت به عبودیت با خروج از نفسانیت از طریق طهارت بخشی روح به واسطه روزه داری، شب زنده داری، تهجد و توجه بیشتر به قرآن و ادعیه های نورانی و شفابخش و...
عید فطر یعنی بازگشت به اصالت الهی خویشتن و فتح کشور بردگی کشیده وجود و پاک نمودن ظاهری و باطنی حکومت طاغوت از سرزمین قلب و ذهن و روح با عبور از سیم خاردارهای فرعونی به مدد یک ماه تهذیب نفس و خودسازی
عید فطر یعنی بازگشت انسان غرب زده غوطه خورده در منجلاب خودخواهی ها و زیاده خواهی های نفسانی و شیطانی به سرسرای پر نور و سروُر شرع و عمل بر مبنای حجت شرعی(قرآن و عترت)
عید فطر یعنی بازگشت به دانشگاه ازلی و ابدی پروردگار و موفقیت و سربلندی در کلاس درس رمضان با بیرون آمدن از حجاب های کبر، جهل، انحراف، نفاق، سرکشی، عناد، صفات رذیله، گناه و عصیان، و حاضر شدن بر دروازه های حیاتبخش پیروزی و ورود به عرصه نجات آفرین سعادت دو دنیا و دست یافتن به خشنودی خداوند متعال
عید فطر یعنی بازگشت به فطرت مهدوی؛ بازگشت به دامان پر مهر صاحب و مولای غریب و منتظر؛ بازگشت به آغوش امن و آرام پدر معنوی انسان و انسانیت؛ بازگشت به خانه بابای مهربانی که در و دیوارش از جنس آب و آئینه و آفتاب است، می درخشد و شمیم دلکش فضایش دلبری ها می کند از دل هر دلداده عاشق و مشتاق صادقی؛ بازگشت به صاحت قدسی و پر خیر و رحمت مولانا اباصالح المهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف)
عید فطر یعنی بازگشت حق گرایانه به سوى دین اسلام؛ همان طریقه و آیین فطرى خدا که مردم را بر پایه آن آفریده و سرشته، و هرگز تبدیلى در آفرینش و آئینش نیست؛ بازگشت به حقیقت اصیل و روشن و پویای خالی از شعارزدگیِ مقدس مآبانه و لبریز از شعورِ شرعیِ عملی؛ بازگشت به دین کمالبخش، بِروز، ثابت و استواری که بیشتر مردم از آن غافلند!
فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنیفاً فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْها لا تَبْدیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لا یَعْلَمُونَ (روم/30)
لینک کوتاه این مطلب:
http://yon.ir/zNsbb
آمین
