ای عزیز! بهاران بر وجود مشتاق بهارت خجسته و مبارک باد و احوالت هماره در طریقت تربیت مقدس، به سوی قله احسن کمال و یقین، بر مدار شکوفایی و رشد... «ادامه مطلب»...
احسن الحال
«یا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ؛ یَا مُدَبِّرَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ؛ یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ؛ حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ»(مفاتیح الجنان)
خداوند رحمان، اراده کرد تا انسان را از عدم به وجود آورد و به نور حیات، چراغ خاموش نیستی وی را روشن و پویا سازد. هر گوشه از خلقت آدمی را که مینگری، دنیایی به وسعت یک جهان شگفتی می یابی...
قلب، سرچشمه تمامی جوشش ها و خیزش های وجود آدمی است. قلب انسان، مرکز فعل و انفعالات عاطفی و معنوی است. با قلب است که میتوان راه مقدس رشد را طی کرد، چرا که وادی تربیت، وادی محبت است و کانون محبت، قلب است.
تا عقل و ذهن آدمی در مسیر کمال، حرکت حساب شده و دقیقی نداشته باشد، ظرف قلبش بزرگ و بزرگ تر نشده و محل اشراق معرفت و شهود حقیقت نمی گردد.
تا ابصارِ سر و چشمهای ظاهری انسان نسبت به حرام و نفسانیات و تعصبات بسته نشود و در وادی حلال، اهل افکار و افعال و دقت نظرهای مؤدبانه، حکیمانه، پندگیرانه و خالصانه مبتنی بر اصول مراقبه نگردد، ابصار قلب و دیدگان دلش باز نشده و نخواهد شد!
چشم دل باز کن که جان بینی؛ آنچه نادیدنی است آن بینی...
صاحب قلبها و دیدگان، خداست و اگر قرار باشد انقلابی در آنها پدید آید تا زمستانِ جانِ مانده در خزانِ نادانی و انحراف را به بهارانِ ایمان و نشستن بر سریر قرب و کمال، بدل نماید، تنها و تنها با خواستن و استمداد جستن از قدرت لایزال الهی میسر خواهد بود.
خواستنی مسرّانه و پیگیرانه؛
خواستنی که لحظه ای و ذره ای در آن سستی و ناامیدی راه نداشته باشد؛
خواستنی که همواره با توکل و توسل و تلاش مدام و بی وقفه در پیمودن مسیر تربیت الهی همراه است؛
خواستنی متواضعانه و بدور از هرگونه لجاجت، دم دمی مزاجی و سرکشی؛
خواستنی که از حرف تا عملش، بوی یکرنگی و صداقت دارد و تشنگی مدام را فریاد می زند...
خواستنی پیوسته و پیگیر از صاحب اصلی وجودیت و موجودیت انسان،
همانکه تدبیرکننده بی همتای شب و روز است و ماه و خورشید به امر و علم و حکمت او، بر مدار معیّنی در گردش اند و چرخه حیات به خواست او در چرخش است
همانکه احوال عالم و عالمیان را زیر نظر دارد و ملزومات و تغییرات منظم و هدفمندش را اراده و تدبیر می کند
همانکه خوب و بد، در دست قدرت اوست و با او و به مدد امدادش میتوان در کارزار مدام فرعون و موسای وجود، موفق و سربلند بود و از نَفَسِ مسیحایی بقیه الله الاعظم ارواحنا له الفداء بهره بُرد
همانکه طی طریقت رشد از بدترین به بدتر و از بدتر به بد و از بد به خوب و از خوب به خوبتر و از خوبتر به خوب ترین را با او، به او، و در او و مغروق گشتن در بحر لایزال کبریایی اش می توان تجربه کرد
همانکه همه حُسن است و پدیدآورنده حُسن؛ حُسنِ کامل، اوست و در مقام أحسن قرار دارد و شایسته بالاترین و والاترین تبریکات و شکر است: «فتبارک الله احسن الخالقین»(مومنون/14)
همانکه طبیعت را از خزان حیات و زمستان ممات، به گلستان ثمرات و برکات می رسانَد
همان عزیز شکرریز جانبخش هستی آفرین که متحول کننده احوال است و صاحب احسن الحال
یعنی خداوند علی عالی اعلا که ظرف و مظروف، در ید قدرت بی حد و حصر اوست؛ پس از او بخواهیم و به سمت او در حرکت و تحول مدام باشیم تا به مقام اطمینان و یقین مقربین، نائل آییم
یَا أَیَّتُها النَّفسُ المُطمَئِنَّة؛ إِرجعی إِلی ربِّکَ راضیةً مَرضیة؛ فَادخلی فِی عِبادی؛ وَادخلی جَنَّتی (فجر/27-30)
لینک مطلب:
http://rahemoghaddas.blog.ir/post/218
آمین
