سلام بر مهدی عج

دل مشتاق معصوم، در تمام ثانیه های عمرش به دنبال محبوبش میگردد و جز خواسته مرادش به چیزی راضی نیست... «ادامه مطلب».....




💢 وقتی مدام درگیر ظاهر شدیم و از باطن غفلت کردیم،

وقتی مدام گفتیم:

کنار قدم های جابر...

همه را به امری فرا میخوانیم که ظاهریست...

کنار قدمهای جابر، یعنی پیاده روی...

یعنی رفتن با پای جسم...

یعنی جابر! در کنار قدمهای تو، پیاده روی تو را تکرار میکنیم...

حال چه فرقی میکند با چه احوال باطنی ای باشیم و پای قلبمان به کدام سو می رود و پای عبودیتمان تا چه میزان، لنگ میزند...

چه تفاوتی دارد که:

تا چه اندازه مقید به انجام واجبات و ترک محرمات هستیم...

چقدر نسبت به رعایت حلال و حرام الهی حساسیم...

تا چه اندازه نسبت به ظلم و مظلومان، درد و محرومان، رنج و بیچارگان و بینوایان و... رنجور و پیگیر هستیم...

تا چه حد اهل احترام نهادن و محبت نمودن به خلق خدا هستیم و هوای آرامش و تعالی و شادی انسانهای دوروبرمان را داریم...

چقدر نسبت به امام معصوممان مطیع هستیم و تا چه اندازه از نفس و نفسانیت دوری میکنیم...

چقدر تلاش میکنیم تا خودمان را شبیه جابر کنیم، شبیه فردی که چند معصوم را درک و زیارت نمود و تا آخرین لحظه عمر، خود را در ظاهر و باطن، شبیه امامان خویش نمود...

 

🚨اگر به رفتن ظاهری ـ بدون رفتن باطنی ـ قرار بود بسنده شود، پس چرا امام و مولای مظلوممان به آن فجاعت بزرگ تاریخی می بایست شهید شوند...

چرا باید أباعبدلله الحسین(ع) با یاران ناب و خویشان و فرزندانشان به خون خویش بغلطند...

مگر نه آنکه حسین، شهید اصلاح دین امت جد خویش شد...

مگر نه آنکه او شهید راهی شد که به احیای اسلام ناب محمدی(ص) بیانجامد...

مگر نه آنکه امامان معصوممان بارها و بارها فرموده اند که اگر ما را دوست دارید پس مانند ما عمل و زندگی کنید و بدانید که بدون عمل به اوامر الهی و صرفا با ادعای داشتن محبت ما در زبان، راه به سعادت و نیکفرجامی نخواهید برد...

🚨مگر میشود فردی را دوست داشته باشی و اما در عمل، با او دشمنی کنی به رفتارها و اعمال ناصحیح و غیر الهی...

مگر میشود با پای جسم به سمت خانه محبوب بروی و پای دلت به دنبال خانه های دشمنان محبوبت باشد...

مگر میشود چشم به نامحرمان بدوزی و به دنبال چشم دوختن به معصوم باشی،

مگر میشود زبان به کلام با نامحرم بگشایی و به دنبال پاسخ سلام و هم کلامی با معصوم باشی،

مگر میشود دلها را به کردار و گفتارت تشنه و گرسنه خود کنی و تشنه محبت معصوم باشی،

مگر میشود شکم را با لقمه حرام پر کنی و به فکر هم سفره گی با معصوم باشی،

مگر میشود که دست بینوایان را نگیری و تقاضای دستگیری از معصوم داشته باشی،

مگر میشود به فرامین و احکام الهی و دستورات معصوم گوش ندهی و دنبال هوای نفست باشی و انتظار شفاعت معصوم را داشته باشی...

 

به خدا که نمیشود...

نمیشود کنار قدمهای جابر، کربلایی شد...

نمیشود کنار قدمهای امام و مراد جابرها، خدایی شد...

نمیشود حتی با دیدن و بودن در کنار معصوم، پاک و منزه شد...

که اگر چنین بود، همه آنها که در زمان و در کنار معصومان میزیستند، می بایست سلمان و اباذر و مقداد و مالک و جابر و... میشدند...

تا جابر نشویم، تا کربلایی نشویم، این رفتنهای صرفا سوری و ظاهری به کار دنیا و آخرتمان نمی آید، کما اینکه به کار بسیاری از هم عصرهای معصومان نیامد...

اگر میلیاردها آدمی که تلاشی برای انسانیت و عبودیتشان نکنند و بنده محض خدای امام معصوم نباشند و عملشان بر خلاف رضایت صاحبشان باشد، گرد هم بیایند، جز اجتماعی از تن ها نیستند... تن هایی که راه به سوی درون خویش نبرده اند و نه تنها از فلسفه خلقت خویش دورند، بلکه از امام معصومشان نیز هزاران سال نوری فاصله دارند...

افسوس که اکثر مردمان، امام رخت بر بسته از دنیا را بیشتر دوست دارند تا امام زنده و حاضر را! چرا که برای امام شهیدشان باید صرفا اشک بریزند و عزاداری کنند و به امور شعاری و ظاهری مشغول باشند اما امام زمان و زنده شان را باید اطاعت و پیروی کنند؛ و این برای آنها که هم خانۀ فاخر و لباس زربافت دنیائیان را آرزو دارند و هم شیفتۀ ساده زیستی و عدالت امامشان هستند، بسیار سخت و دشوار است...

اما

دل مشتاق معصوم، در تمام ثانیه های عمرش به دنبال محبوبش میگردد و جز خواسته مرادش به چیزی راضی نیست...

همانها که امام زنده را حتی در لحظه ای فراموش نمی کنند و عاشقانه خدمتگزار و مطیع محض اوامر صاحب زمان خود هستند...

همانها که غربت و مظلومیت حسین زمانشان، مهدی فاطمه(عج) دلهاشان را به درد آورده و بیتاب هماره او در ظاهر و باطنند...

 

🔶هزاران گام در راه است و دل مشتاق و من حیران

🔷که ره چون میتوانم یافتن سوی درون من هم

 

🔰باشد که با فکر و دلی حسین باور و عمل و وجودی حسین یاور، هماره و در همه عمر، پای در راه زیارت حسین(ع) نهیم تا نه کنار قدمهای جابر، که با قدم نهادن بر قدمهای جابر، چونان جابر، در همه حال و در سراسر زندگی، یار و یاور امام زمان خویش باشیم، ان شاالله

 

#مهدوی_باشیم




لینک کوتاه این مطلب:

http://yon.ir/tvUaK