راه مقدس

 

تو را ما چشم در راهیم...

قرآن، سند حقانیت ولایت ائمه هدی است. آنجا که در آیات متعددی به ولایت امیرالمومنین امام علی(ع) اشاره داشته و فرزندان معصوم او را خلفای بر حق و امامان شیعه می نامد:

*«الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتی‏ وَ رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دیناً»(مائده/3) آیه مبارکه ای که در روز معرفی علی ابن ابیطالب(ع) به عنوان جانشین پیامبر عظیم الشان اسلام(ص) نازل شد.

*«أَطیعُوا اللَّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ»(نساء/59) آیه مبارکه ای که به اطاعت از امامان معصوم به عنوان أُولِی الْأَمْرِ اشاره می کند.

*«وَ نُریدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَی الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثینَ»(قصص/5) آیه مبارکه ای که اشاره به وراثت و رهبری امامان شیعه بر روی زمین دارد.

*«بَقِیَّتُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ»(هود/86) آیه مبارکه ای که اشاره به همه خیر و رحمت و سِلم و صلاح در وجود مبارک باقیمانده خدا بر روی زمین، یعنی امام معصوم هر عصر و زمان دارد.

*و...

 

این سند مقدس، در شب قدر بر قلب مبارک پیامبر نازل شده است و از آن پس، ضمن نزول تدریجی و ارائه به انسانها، قدر به قدر، سینه به سینه به امامان معصوم انتقال یافته است.

درست در زمان شهادت یک امام معصوم و آغاز ولایت امام معصوم بعدی، آنچه از همه چیز مهم تر است، وقوع قدری دیگر با نزول یکباره قرآن از عرشِ سینۀ امام شهید بر سینۀ امام حاضر، به اراده صاحب وحی یعنی پروردگار عالم و آدم است.

إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ* وَمَا أَدْرَاکَ مَا لَیْلَةُ الْقَدْرِ* لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ* تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَةُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ* سَلَامٌ هِیَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ

لحظه ای که اگرچه سرشار از اندوه و مصیبت است و شب تیرگی پُر غم و سیاهی ماتم به سبب شهادت ولیِ عزیزِ خدا، اما به نزول دوباره قرآن و ملائکه و روح الامین به اذن رب قادر متعال، به طرفه العینی، به لحظه های ناب سلامتی و آرامش بدل یافته و به طلوع فجر صادق امامت ولی حاضر و امام صاحب امر، می انجامد.

در میان معصومین، تنها امامی که پس از آغاز امامتش، به اراده خداوند، همچنان در قید حیات است و منشأ برکات، امام غایب از نظر، مهدی فاطمه(ع) است. 

او که از شب تاج‌گذاری‌اش تاکنون، قرنها می گذرد و سینه عرشی اش محل نزول کتاب خداست و وجودش به عنوان ولی یگانه پروردگار، مایه امن و امان زمین و آسمان و منشأ خیرات و برکات. 

او که به برکت حرکتهای شجاعانه و بندگی مخلصانه سرّ و حقیقت قدر، مدافع بینظیر امامت و مظهر تامه و کامله حفاظت از ولایت، مادرش زهرای اطهر(س)، وارث این گنجینه مقدس و منبع رحمت و هدایت شده است.

 

چه شادمانی و جشنی والاتر از آغاز ولایت و چه محور و رشته ای مهم تر و محکم تر از حبل الله الاعظم و امام المعظم حضرت حجه ابن الحسن العسکری عجل الله تعالی فرجه الشریف...

او که امام خاتم است و لحظه آغاز ولایتش، قدر خاتم.

او که طبیب حاذق نفوس است و قرآن ناطق ملموس.

او که اصل عدالت و رحمت است و امام سعادت و هدایت.

او که منتقم کرار است و دشمن ملعونین و ظالمین و اشرار.

او که خودش به اذن حق، مهدی است و بر تشنگان حقیقت، هادی.

 

شب نهم ربیع،

شب نزول وحی بر قلب مبارک پسر نازنین نرگس(س) و دردانه بیقرین عسکری(ع) است.

شب قدر صاحب و مولای خلقت و بشریت، و شیعیان و محبان اوست.

شب آغاز بر دوش گرفتن حملی مقدس و امانتی الهی است که حاملش را بیابان گرد و گریان و مهجور و غریب ساخته است؛

«إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً»(فرقان/30) 

قرآنِ مهجور و قرآنِ ناطقِ مهجور تر؛ که امیرالمؤمنین امام علی علیه السّلام فرمودند: «صَاحِبُ‏ هَذَا الْأَمْرِ الشَّرِیدُ الطَّرِیدُ الْفَرِیدُ الْوَحِیدُ» امام زمان، آواره، کنار گذاشته شده، تک و تنهاست. (کمال الدین شیخ صدوق، ج1، ص303، باب 26)

یکی از یاران امام صادق علیه السّلام به ایشان عرض کرد: من به فدایت! به خدا قسم که من تو را دوست می‌دارم و دوستان تو را نیز دوست می‌دارم. ای آقای من چقدر شیعه شما فراوان شده است.

حضرت به او فرمودند بگو چه اندازه اند؟ گفت: بسیار. فرمود: تعداد ایشان را میدانی؟ عرض کرد: بیش از شماره است.

حضرت در پاسخ فرمود : اگر آن شماره‌ای که توصیف شده است: سیصد و ده و اندی تکمیل میشد، آن چیزی که شما آرزو دارید تحقق می‌یافت. ولی بدان که شیعه ما کسی است که صدایش از بنا گوشش تجاوز نکند(راز نگهدار است و کمتر سخن می گوید و بیشتر عمل می کند)، و گرفتاری‌ها و ناراحتی‌های درونی اش از پیکرش بیرون نیفتد (صبور و بردبار است)، و انسان تندرو نسبت به ما را مدح نکند، و با دوستان ما ستیزه جو نباشد، و با کسی که از ما عیبجویی میکند همنشین نگردد، و با کسی که بدگوئی از ما میکند هم صحبت نشود و دشمن ما را دوست ندارد و دوست ما را دشمن ندارد.

عرض کرد: پس من با این گروه مختلف شیعه‌ای که ادعای شیعه گری دارند چه کنم؟

فرمود: در طول تاریخ از هم تمیز داده میشوند و از همدیگر جدا می شوند و تبدیل می‌یابند. سالیانی بر آنان گذرد که فانی‌شان کند و شمشیری از نیام برآید که آنان را بکشد و اختلافی در میانشان افتد که پراکنده و نابودشان کند. شیعه ما در آن روزگار کسی است که همچون سگان پارس نکند، و همچون کلاغان طمع نورزد، و اگر بمیرد دست گدائی (مادی و معنوی) به سوی هر کس دراز نکند.(بحارالأنوار، ج65، ص164، باب19، ح16)

ابراهیم ابن هلال نقل می‌کند که به امام رضا علیه السّلام عرض کردم: فدایت شوم پدرم به انتظار این امر از دنیا رفت، و من نیز به سِنّی رسیده ام که می‌بینی! بمیرم و از پیروزی این امر خبرم ندهی؟

فرمود: ای ابا اسحاق، تو نیز شتاب میکنی؟ عرض کردم: آری بخدا قسم شتابزده هستم و چرا نباشم و می‌بینی که سنّم به کجا رسیده است.

فرمود: بخدا قسم ای ابو اسحاق، این امر تحقق نمی‌یابد تا آنکه تمیز داده شوید و پاک گردید و تا آنکه نماند از شما مگر اندکی که حقیقتاً منتظرند.(الغیبه‌نعمانی، ص208، ح14)

 

از عالمی پرسیدند، آدرس امام زمان کجاست؟ کجا میشود حضرت را پیدا کرد؟

گفت: آدرس حضرت در قرآن کریم، آیه آخر سوره قمر است که میفرماید: «فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ»﴿قمر/55﴾

هرجا که صدق و درستی باشد، هر جا که دغل کاری و فریب کاری نباشد، هرجا که معصیت و گناه نباشد، هرجا که نفسانیت و ریا نباشد، هرجا که محبت و وفا باشد، هرجا که یاد و ذکر خدا باشد، امام زمان آنجا تشریف دارد.

فایده کلاس اخلاق، نماز جمعه، دعای کمیل، زیارت عاشورا، راهیان نور، محرم و صفر، ایام فاطمیه، پیاده روی کربلا، ماه رمضان، اعتکاف و... چیست اگر خروجی اش نابودی فساد، بی عدالتی، اختلاس، دزدی، فاصله طبقاتی، پارتی بازی، بیکاری، فقر، فحشا، چشم و هم چشمی، تظاهر، نفاق، احتکار، تجاوز، روابط حرام، و... نباشد؟ 

کجای کار می لنگد؟!!

نکند گمان می کنیم راه را درست می رویم؟ 

نکند آنقدر مشغول شعارها و ظواهر شده ایم که باطن و حقیقت احکام و عبادات و بندگی را از یاد برده ایم؟ 

نکند اصل را قربانی فرع کرده ایم و بر سر سفره ای نشسته ایم که از اساس باطل است؟

امام باقر(ع): یَهدِمُ ما قَبلَه کما صَنَع رسولُ‌الله، و یَستَأنِفُ الإسلامَ جدیداً؛ مهدی(عج) مانند رسول خدا(ص) رفتار میکند و قرائت تحریف شده اسلام را برهم زده و اسلام جدید و حقیقی را پایه‌گذاری میکند. (نعمانی، الغیبه، ص232، ح17 - طوسی، تهذیب الاحکام، ج6، ص 154، ح1)

اساساً کسانی که نسبت به دنیا و آخرت خود و مردم، مهربان و دلسوز نیستند، درد دین و دنیای انسانها را ندارند، قلبشان برای رنجها و مشکلات و انحرافات و جهالتها و... به درد نمی آید، غصه مخلوقات بی پناه و ستمدیده خدا را ندارند؛ نه تنها به ‌درد حضرت نمی‌خورند، بلکه جلوی پای آمدن حضرت(عج) سنگ هم می اندازند...

آنها که صرفا به فکر خویش اند و دچار درد شیطانی خودخواهی‌اند و برای دوست داشتنِ سعادت دنیوی و اخروی خود و دیگران تمرین نکرده‌اند، چه ارتباطی با ظهور و یاری منجی بشریت و باقیمانده لطف و رحمت پروردگار، حجة ابن الحسن العسکری(عج) خواهند داشت؟ بلکه صرفا کربلایی دیگر را رقم می زنند و بس!

مگر هزاران نفر ننوشتند و نگفتند و دعا نکردند که آقاجان بیا؟! مگر روزها و شبها در اجتماعات و جمعهای خصوصی و علنی شان فریاد نمی زدند لبیک یا امام؟! مگر خود را ظاهرا شیفته و دلباخته امام زمانشان نشان نمی دانند؟!

پس چه شد که عاشورا رقم خورد؟! پس چه شد که آن مظلومیت عظیم بر آل رسول(ص) وارد آمد؟!

خداوند چگونه آخرین ذخیره اش را خرج ما کند در حالی که دنیا دوستی ما، بیشتر از امام دوستی ماست!

خداوند با چه ضمانتی تنها خلیفه معصومش را از غیبت چشمها خارج سازد در حالی که ما در ظاهر اگرچه اجتماعی از تن هاییم، اما در باطن، دلهامان بر طریقت نفسانیت و منفعت طلبی و بندگی شیطان، از یکدیگر و از حقیقت بندگی و عبودیت خداوند و اطاعت امام حاضر و ناظر، دور است!

 

افسوس از عمری که بدون او تلف شد.

آه و واویلا از کودکی، نوجوانی، جوانی، میانسالی و... که حتی لحظه ای در مسیر غیر رضایت صاحب مظلوم و غریبمان گذشت.

وا اسفا از روزها و ساعتهایی که بی توجه به دیدگان اشکبار و نگاههای منتظرِ امام غریبم گذشت...

حیف آقا... من این سالها از شما دور بودم...

دور بودم از شما که چونان اجداد طاهرینت، هم با حق هستی و هم حق با شماست...

دور، مثل یک تخته پاره بر امواج پر تلاطم دریای گمراهی ها و ناآرامی ها از ساحل هدایت و آرامش...

حیف از من که برای بهشت خدا خلق شدم و خودم را به افعال پلید و کردار نامبارک، سرگرم نمودم...

حیف از من که این بدن را برای هیزم جهنمی آماده کردم که نتیجه اعمال نفسانی و شیطانی ام است...

حیف از جوانی و توانایی ام که در سرکشی نسبت به خدای مهدی و دوری از برپادارنده حق و عدالت، وصی خاتمِ خاتم الانبیاء گذشت...

مهدی جان، مولای خوب من!

تو را به جان مادرت که اسوۀ شایسته توست، دستم را بگیر و با خودت و قرآن در سینه ات آشناترم کن و الگویت را الگویم قرار بده...

رهایم نکن آقای مهربانم!

نگذار لحظه ای در زندگی ام غافل از تو باشم...

نگذار جز به راهی رَوَم که مورد رضایت و خشنودی تو و خدای توست...

بخواه تا بخواهم حسینی شوم، کربلایی شوم، صاحب الزمانی شوم...

امام بر حق من!

عنایت کن تا من و امثال من،

یادمان نرود، همیشه باید در راه حق باشیم و از حق دور نیافتیم و به نفسِ خودمان تصمیم نگیریم، حرفی نزنیم و عملی را انجام ندهیم...

یادمان نرود، فقط و فقط، حب و بغض شما، سخن و عمل شما، زندگی و بندگی شما، معیار و ملاک و شاخص زیستن است و بس...

یادمان نرود، شب اول قبر و روز قیامت، ما را با امام و پیشوامان می‌سنجند و روسیاهی و شرمندگی در محضر شما، بدترین رنج و عذاب برای هر کسی خواهد بود

یادمان نرود، آنچه موجب می شود تا حب دنیا و درخواستهای تمام نشدنی این جهان را پشت سر بگذاریم و جزء اصحاب و یاران شما بشمار آییم، ایمان خالصانه ای است که نتیجه اش استقامت و تسلیم محض در برابر فرامین خداوند و امامانمان باشد...

صاحب من!

شرمنده ام برای روزهایی که بدون شاخص قرار دادن شما گذشت و امیدوارم برای ایامی که به لطفتان بر مبنای خواست و رضایت شما سپری شود ان شاءالله

 

فدای وجود مبارک و دل مهربان و کریمتان یا صاحب العصر و الزمان

اگرچه بدیم اما چشم به راه شماییم...

چشم به راه کسی هستیم که کوله بار دردهای ما بر دوشش، آفتاب هدایتمان در دستش، مهر و محبت به ما در دلش و سلام و کلام شادی و عافیت ما بر لبانش جلوه‌نمایی می کند،

چشم به راه کسی هستیم که از نفس هایش عشق می بارد، و با قدم هایش گل می کارد

چشم به راه کسی هستیم که مهربان، زیبا، زندگی بخش و روح افزاست

آری! چشم در راه بهاریم... 

بهار ظهور مولای غریبمان و اقامه دولت عدل امام غایبمان

تو را ما چشم در راهیم...

اللهم عجل لولیک الفرج

نهم ربیع الاول؛ روز نویدبخش حاکمیت مستضعفان بر جهان، روز بشارت دهندۀ شکست ظالمان و ستم پیشگان، روز شادی شیعیان در تاجگذاری امام زمان(عج)، روز آغاز امامت آخرین مرد نجات و منشاء طلوع خورشید حقیقت و حیات، مبارک باد.

لینک مطلب:

http://rahemoghaddas.blog.ir/post/92

برای دسترسی به فایل صوتی این متن

☜«کلیکـــــــــــ کنید»☞