چرا از میان امامان(ع) فقط برای آغاز امامت امام زمان(عج) جشن می گیریم؟
پرسش
چرا فقط برای اقا امام زمان عج مراسم امامت میگیریم و برای بقیه امامان این مراسم رو نمیگیریم؟
پاسخ
1- فرهنگ سازی برای شادی ایام الله همانند عید غدیر، عید مبعث، سالروز ولادت پیامبر اکرم(ص) و دیگر مناسبت های مذهبی ریشه در مدیریت و سیره فرهنگی اهل بیت(ع) دارد. شیعیان، هم میلاد و هم مبعث رسول الله(ص) را گرامی میدارند، هم میلاد امیرمومنان(ع) و هم عید غدیر را جشن میگیرند. بنابراین شایسته است درباره بقیه الله (ارواحنا له الفداء) نیز هم در سالروز ولادت ایشان، نیمه شعبان و هم در سالروز امامتشان، نهم ربیع الاول جشن گرفت و شادی و سرور ممدوح و مشروع کرد.
2- با توجه به اینکه لحظه شهادت هر امام، لحظه آغاز امامت امام بعدی است، در ظاهر امر، اینطور بنظر می رسد که مثلا باید در شام شهادت امام رضا(ع) برای آغاز امامت امام جواد(ع) شادی کرد. در حالیکه این موضوع صحیح نیست؛ چراکه امام بعدی، خود به شهادت رسیده و در قید حیات مادی نیست که امام زنده و حاضر محسوب شود تا بتوان برای آغاز امامتش جشن گرفت. بلکه در میان معصومین، تنها امامی که پس از آغاز امامتش، به اراده خداوند، همچنان در قید حیات است، امام غایب از نظر، حجت ابن الحسن العسکری(عج) است.
حضرت مهدی(عج)، امام حی و حاضر بوده و عهده دار زعامت و رهبری بشریت در عصر حاضر است، به این مناسبت، در سالروز آغاز امامت و ولایت این امام همام، تجدید عهد و بیعت با ایشان، صورت می گیرد، همانطور که امام صادق با دستور خواندن دعای عهد، به شیعیان، این امر مهم را یادآوری فرموده اند. بنابراین، آن امام همام، هم اکنون زنده است و دوران ما، دوران امامت اوست و آن حضرت، «امام عصر» ما است و برای اینکه دلها و ذهنها توجه بیشتری به آن حضرت پیدا کند و مسأله امامت در عصر غیبت، از یادها نرود و شوق انتظار در دل ها برافروختهتر شود، سالروز آغاز امامت آن حجت الهی را یاد میکنیم و جشن میگیریم.
به خصوص با توجه به شرایط حاضر در جهان معاصر که نسبت به وجود آن حضرت، از سوی دشمنان اهل بیت، تشکیک میشود و «مهدی باوری» را زیر سؤال می برند، گرامیداشت این روز، تلاش برای ریشه دارتر کردن این باور اسلامی و شیعی در دلهای اهل ایمان و منتظران ظهور آن حضرت است.
3- وقتی منطقا این روز، عیدی در ادامۀ «عید غدیر» است، پاسداشت و احیا و تکریم آن نیز همچون عید غدیر، شایسته خواهد بود و همان گونه که اهل بیت(ع) به احیا و فرهنگ سازی برای عید غدیرخم پرداختند، احیای این روز هم که شاهد آخرین و ویژه ترین تفویض مقام امامت می باشد، لازم خواهد بود و پس از دو ماه محرم و صفر که مصداق روایت "یحزنون لحزننا" است، مصداق "یفرحون لفرحنا" همانا نهم ربیع الاول و ماه ربیع الاول است.
لینک مطلب:
http://rahemoghaddas.blog.ir/post/91