راه مقدس

با دلی تاریک، نمی توان به راه روشن رفت. گام نخست برای رفتن به راهی درست، آب و جارو کردن قلب از ناپاکی و ناپاکان، و روشن نمودن فضای خانه سینه به نور پاکی و پاکان است... «ادامه مطلب»...

پیشواز بهترین بهترین بهترینها

 

با دلی تاریک، نمی توان به راه روشن رفت.

گام نخست برای رفتن به راهی درست، آب و جارو کردن قلب از ناپاکی و ناپاکان، و روشن نمودن فضای خانه سینه به نور پاکی و پاکان است.

قلب پاک، درخششی دارد که قدسیان را مجذوب خویش می کند و قدم برداشتن در مسیر مقدس مبارزان راه روشنایی را به امداد آنان ممکن و آسان می‌سازد.

دل بی‌غش، دل بی‌ریا، دل اهل صفا و وفا، دل وارسته بی ادعا، کهربای نورای قلب و روح غریبه و آشنا به سوی عالم بالاست.

او که به سبب صلح با خود و خدای خویش، در سلک صالحان درآمده، مصلح خلق نیز می‌گردد و مفتخر به نصرت اباصالح شده و در سایه ولی الله الاعظم به شوکت ولایت ربوبی دست می‌یابد؛ چراکه قلبش به قلّاب عرش افتاده و از منجلاب فرش، بیرون آمده.

او کوچیده از خویش است و در کوچ، طبیعت مقدّر را بر موکب فضیلت معطّر به سوی سعادت منوّر می‌پیماید؛

او را چه باک از ویرانی آشیانه؛ او را چه کار با خوان و خانه؛ او را چه سود از آب و دانه؛ او را چه غم از درهم و دینار این دهر فتّانه...

او می‌داند آنها که به مال خویش بخل می‌ورزند، بیگمان نسبت به خون خویش، بخیل‌ترند!

راوی گوید به امام باقر(ع) عرض کردم: «إِنَّ أَصْحَابَنَا بِالْکُوفَةِ جَمَاعَةٌ کَثِیرَةٌ فَلَوْ أَمَرْتَهُمْ لَأَطَاعُوکَ وَ اتَّبَعُوکَ. فَقَالَ: یَجِی‏ءُ أَحَدُهُمْ إِلَى کِیسِ‏ أَخِیهِ‏ فَیَأْخُذُ مِنْهُ حَاجَتَهُ؟ فَقَالَ: لَا. قَالَ: فَهُمْ بِدِمَائِهِمْ أَبْخَلُ»؛ اصحاب ما جمعیت انبوهی هستند که اگر به آنان دستوری صادر فرمایید از شما اطاعت و از فرمانتان متابعت خواهند کرد. امام فرمود: آیا می‌توانید از جیب برادر مؤمنتان مایحتاج‌تان را بردارید؟ گفتم: نه. امام پاسخ داد: «بِدِمَائِهِمْ أَبْخَلُ»؛ آنان نسبت به خون‌شان بخیل‌تر هستند!(اختصاص شیخ مفید، ص24)

او می‌داند راه یاری خداواری آنکه حقیقتا دوستش داری، دل بستن به سایه‌های سست و بی‌اعتبار نیست، پیاده‌روی و تظاهر و شعار نیست، هزارجور مشکل ناجور و انحراف جورواجور پندار و گفتار و کردار نیست، زیستن به جهل و ذلت خفت‌بار نیست، ظلم و بی‌عدالتی را سکوت و نشستن بر کنار نیست، نادید انگاشتن آه سینه دردمند و گرفتار نیست، بلکه جز راستی و درستی و خدمت بی‌منت و بی‌وقفه و بیشمار نیست...

امام زمان، امان جانهاست و جانها امانتی برای نثار در راه مقدس او؛ هر لحظه و هر روز با بذل بهترینهای مادی و معنوی‌مان، مشق بذل جان کنیم و به پیشواز بهترین بهترین بهترینها برویم...