مهمانی هم مهمانی خدا؛ همه جوره هوای مهمانش را دارد این میزبان حکیم و دست و دل باز!... «ادامه مطلب»...
مهمان بابا
مهمانی هم مهمانی خدا؛ همه جوره هوای مهمانش را دارد این میزبان حکیم و دست و دل باز!
مگر نه آنکه بهترین میزبان کسی است که دست مهمانش را چنان باز بگذارد که گویی در منزل خودش سکنی دارد؟
خداوند کریم، وقتی عزم مهمانی دادن می کند، میزبانی است که در اختیار مهمان است و همه نوع امکانی را فراهم می کند تا به مدعوّش خوش بگذرد.
رمضان، ماه مهمانی خداست و آفریدگار ما، دستهای بزرگترین مانع و دشمن ترین دشمن انسان را بسته تا مهمان، آزادانه و به اختیار مطلق خویش، رفتار کند
دستهای شیطان در این ماه عظیم و عزیز، بسته است تا هر هنری را که برای بندگی خدا داریم نشان دهیم
قرآن، این گنجینه بیقرین اصول تربیت و طریق تعالی را در این ماه نازل کرده که سخن گرانبهای اوست و کتاب همیشگی هدایت بشر و سرچشمه خیرات و سعادات؛ و اُنسِ با قرآن را در این ماه، بیش از هر زمانی ارج و قرب، نهاده و بر برکاتش افزوده است
مگر نه آنکه در هنگام تلاوت قرآن، تاکید شده است تا به خدا پناه ببریم از شر شیطان؛ در این ماه که ماه نزول قرآن است، میزبان ما، دستهای شیطان را در غل و زنجیر کرده است تا مهمانانش بی دخالت ابلیس و وساوس و خطوات او بر سر سفره پر فیض کتاب وحی بنشینند و از این سرچشمه زلال انسان ساز، بهره مند گردند و راحت تر به تدبر در معانی و توجه به مفاهیم این منبع نور و رحمت قدسی بپردازند و...
خالق مهربان ما، ملائکه را به سوی زمین و زمینیان گسیل داشته تا روز و شام ماه مبارک و بویژه شبهای قدر، تسریع کننده و یاری دهنده مهمانهای خدا برای بهره‌مندی هرچه بیشتر و نابتر از سفره گسترده عبودیت باشند
روزه داری اش را ثوابی چند برابر روزهای دیگر قرار داده و نفس کشیدن و خوابیدن اهل صیام را عبادت و تسبیح قرار داده است
بر سر سفره افطار و سحر که مینشینی مشغول عبادتی و مدام در حال جمع آوری ثوابها از خوان کَرَم الهی هستی
شبهای قدرش، بهتر از هزار شب است و این توئی که مقدرات سال و روزهای پیش رویت را به دعا و توجه و توسل، رقم می زنی
به هر گوشۀ این ماهِ دلخواه که نگاه می کنی، بیشتر متوجه ابعاد عظیم این مهمانی بزرگ و بزرگواری وصف ناپذیر و کرامت بی حد و حصر این میزبان کریم می شوی....
رمضان ماه نوشتن مشق است؛ مشق عشق... مشق اراده... مشق خلوت عاشقانه... مشق گذشتن از خویشتن برای رسیدن به معشوق
رسیدن به او که به برکت وجودش نفس می کشیم و بلاهای سخت و دشواری های عظیم از پهنه حیاتمان برچیده شده است؛
او که به ناز قدمهایش، زمین ما را در خویش فرو نمی کشد و آسمان، ما را نمی رباید؛
او که در ماه خدا، مهمان نگاه پر مهرش هستیم و محتاج دعای پر خیرش
او که عمریست به خواست خدا، بر سر سفره کریمانه اش مهمانیم؛ مهمان بابا؛ مهمان دوست داشتنی ترین و مهربانترین پدر عالم
همه ما مهمانیم؛ مهمان صاحبمان. مهمان کریم ابن الکریم... مهمان کریم عبد الکریم... مهمان آن بزرگمرد عظیم؛ مولانا صاحب العصر و الزمان حجت ابن الحسن العسکری عجل الله تعالی فرجه الشریف
این ضیافت زیبای زیباآفرین، بر اهالی زیبا سیرت سلوکِ طریقتِ پر سعادتِ زندگی عاشقانه و بندگی عارفانه، مبارک و فرخنده باد
لینک کوتاه این مطلب:
http://yon.ir/rMH59
👌