هر از گاهی، کتاب گذشته ات را پیش روی ذهنت بگشا؛ سوره عبرت و آیات نصیحت را مرور کن؛ این مرور مقدس، تو را از انجام دوباره اشتباهاتت بیمه می کند... «ادامه مطلب»...
سورۀ عبرت؛ آیات نصیحت!
انسان، موجودی ممکن الخطاست؛ موجودی که ذاتا، امکان انجام اشتباه و گناه در او تعبیه شده است. این امکان به آدمی اختیار می دهد که انجام یا عدم انجام خطا را انتخاب کند.
گذشتِ زمان، در بسیاری از مواقع، حقیقت و نتایج اعمال و انتخابهای انسان را به وی می نمایاند.
آنچه در گذشته است، گذشته است و آنچه در آینده است، نیامده است؛ باید از گذشته درس گرفت، به آینده امیدوار بود و در حال، زندگی کرد و فرصتهای تکرار نشدنی همین لحظه ها را بدرستی غنیمت شمرد.
حقیقت این است که گذشتۀ هر فرد، بخشی از حال و آینده اوست؛
نباید در گذشته، زندگی کرد، اما نباید نسبت به درسها و عبرتهایش بی تفاوت بود.
نباید همۀ عمر را در پیچ و خم های عبور از خاطرات گذشته سپری نمود، اما گاهی باید در کلاس درس گذشته مان بنشینیم و مثل یک طفل دبستان، الفبای نتایج افعالمان را مرور کنیم تا دیگر تکرار نشود خطاهای سهوی یا عمدی مان.
نوع نگرش ما در اتفاقات و انتخابهای گذشته، میتواند باعث رشد و صعود و رستگاری، یا افول و نزول و رسوایی مان باشد.
تنها افرادی به قله های سعادت و رشد، دست یافته اند که از شکستها و اشتباهات گذشته شان عبرت گرفته اند.
تنها اشخاصی به اوج خوشبختی و آرامش رسیده اند که از شنیدن مشفقانه و ناصحانۀ گاه و بیگاه اشتباهاتشان، ناراحت و دلگیر نشده اند، بلکه آن را تلنگری الهی پنداشته اند که به مثابه چراغهای هشدار در هنگام گذر از جاده حیات، عمل می نمایند؛ چراغهایی که به ما نسبت به تکرار خطاهایمان تذکر می دهند و ما را در پیمودن مسیر زیبای کمال یاری می کنند.
خدا زیباست و زیبایی را دوست دارد؛ برای دوست داشته شدن توسط خدای زیبایی؛ باید زیبا شد. زیبایی صرفا به معنای داشتن چهره زیبا نیست! بلکه زیبایی یعنی داشتن ذهن زیبا، قلب زیبا، و در نتیجه، روح زیبا؛ که زیبایی پندار، گفتار و کردارمان را رقم می زند...
زیبایی حال و بهبود احوال، به انقلاب افعال وابسته است؛ تغییر مثبت شرایط اکنون، در گرو تحول نیکوی فکری و رفتاری، و اتخاذ انتخابی است که با در نظر گرفتن اشتباهات گذشته، به آن میرسیم؛ انتخابی که همواره با عبرت آموزی و نصحیت پذیری همراه است.
لینک کوتاه این مطلب:
https://b2n.ir/49759
یزدی
