نظام اسلامی همان مدلی از حکمرانی است که برآمده از متن مردم و وحی می باشد و از نردبان مقبولیت و مشروعیت حمایت همه‌جانبه ملت بالا رفته، و قدرت‌گرفته از حضور و مقاومت و خون‌فشانی اقشار گوناگون بویژه مستضعفان است. حکومتی که آرمانی جز برقراری عدالت و توحید، نداشته و همه شعار و شعورش خلاصه در ظلم و کفر ستیزی می شود؛ و چه معروفی والاتر از عدالت و برابری، و چه منکری پست‌تر و پلیدتر از بی‌عدالتی و تبعیض... «ادامه مطلب»...
خمینی را با خواسته‌ها و خواستن‌هایش بشناسیم؛ خمینی را با اندیشه‌ها و تلاشهایش باور کنیم؛ که خمینی سالک راهی مقدس، با اندیشه‌های مقدسی بود که هیچگاه نخ‌نما نشده و رنگ کهنگی به خود نخواهد گرفت... «ادامه مطلب»...
دولت اسلامی ای که بتواند مقاصدی را که ملت ایران و انقلاب عظیم آنها داشت، تأمین کند، دولتی است که در آن رشوه نباشد، فساد اداری نباشد، ویژه‌خواری نباشد، کم‌کاری نباشد، بی اعتنایی به مردم نباشد، میل به اشرافی‌گری نباشد، حیف و میل بیت‌المال نباشد، و دیگر چیزهایی که در یک دولت اسلامی لازم است. در تعالیم امیرالمؤمنین در نهج‌البلاغه، همه‌ی اینها وجود دارد. نگویند اینها مربوط به هزاروچهارصد سال قبل است. این حرفهای تکراری و شبهه‌های صدها بار رد شده را بعضی‌ها باز تکرار می‌کنند... «ادامه مطلب»...
