خطاب عشق
این سروده را در «ادامه» مشاهده بفرمایید...
خطاب عشق
جانا بیا مرا تو «عزیزم» خطاب کن
این دلسپرده را «همه‌چیزم» خطاب کن
من مست می‌شوم زِ صدای محبتت
در کامِ دل زِ جامِ صدایت شراب کن
من را بخوان به گفت و شنودِ لطیفِ عشق
من را به جمله‌های نجیبت مجاب کن
در هر نَفَس تویی که دلیل تنفّسی
اکسیژنم مرا به کلامی تو شاب کن
بر من ببار نورِ لغتهای روحبخش
در آسمانِ تیرۀ جانم شهاب کن
اِی مِهرِ مهربان که مرا گرمیِ دلی
من را زِ گرمیِ کلماتت مذاب کن
صحبت که می‌کنی و محبت که می‌کنی
خام تو می‌شوم، تو مرا خام و خواب کن
شکَّر بریز و قند و گلابین سخن بگو
حلوا بساز و عطرِ کلامت گلاب کن
درمان بهتری زِ محبت ندیده‌ام
با قرص عشق، عزم دل این خراب کن
با من سخن بگو، «سخن عشق خوشتر است»
جانا بیا و حرف دلم را حساب کن
در واژه‌واژۀ سخنت عاشقی بکار
گل‌بوته‌های لطف و صفایت کتاب کن
لینک این مطلب:
https://rahemoghaddas.blog.ir/post/426
