ای انسان! چه چیز تو را به آن وا می دارد که گمان کنی: همیشه در قدرتی، همواره میتوانی زور بگویی و جسارت کنی، تا ابد بالایی و دیگران از تو حساب می برند، هیچگاه به کسی محتاج نمی شوی... به چه چیزت غرّه ای؛ ای آنکه ابتدایت آبی ناچیز است و انتهایت خاکی بی چیز!... «ادامه مطلب»...
