بجنگ ولی تخم کینه نکار. پای آرمان و عقیده‌ات بایست ولی دشمنی‌ها را دامن نزن. از شاخصت کوتاه نیا ولی افراط نکن و عقده‌ای نساز.
افراطی کسی است که جنگ ناخواسته و دفاع اجباری را با توهین و کینه‌ورزی اشتباه می‌گیرد!
افراطی کسی است که منکرات خلاصه می‌شوند در تعصباتش، با منکر به دفاع معروف می‌رود و معروف‌ستیز می‌سازد.
افراطی کسی است که آرمانگرایی و عقیده‌مداری را به وسیله‌ای برای دشمن‌تراشی و دشمنی‌سازی بدل می‌نماید.
افراطی کسی است که شاخص دین و دنیایش از انعطاف لازم برای عقده‌گشایی و عقده‌ای نساختن، برخوردار نیست!
افراطی کسی است که از خدا هم جلو می‌زند؛ خدا می‌بخشد و او نه؛ خدا می‌پذیرد و او نه؛ خدا آسان می‌گیرد و او نه؛ خدا می‌گوید و او، خدا را برای امرها و نهی‌ها کافی نمی‌داند!
افراطی کسی است که بسیار نمی داند و بسیار نظر می دهد، علم ندارد و بر جهل عامدانه خویش اصرار می ورزد، ناکارآمد است و بر کاربلد خود پافشاری می نماید!
افراطی کسی است که از تدیّن، دستاویزی می‌تراشد به نام تکلیف؛ تکلیف را پُتکی می‌نماید برای تخریب؛ تخریب را نردبانی می‌سازد برای رفتن بر بام ویرانگر ویران‌ها و ویرانه‌ها!
افراطی کسی است که از شک کردن به دانسته‌ها و داشته‌ها و بت‌هایی که برای خویش ساخته است، به شدت می‌هراسد!
افراطی کسی است که بجای ترس از عوضی شدن و تزویر، از عوض شدن و تغییر واهمه دارد!
افراطی کسی است که از سر پُر بودن شکم و خالی بودن مغز، داغ می‌زند، برچسب می‌نهد، قضاوت می‌کند، عیب می‌تراشد، مدام حرف می‌زند و حرف می‌زند و حرف می‌زند و کمتر عمل می‌کند!
لینک این مطلب:
http://rahemoghaddas.blog.ir/post/396
