اگر بخواهیم زندگی شاد، سالم، ایمن، رو به رشد و آرامی داشته باشیم؛ اگر آرزو داریم که به بهترین و لذیذترین چیزها در بهشت دست پیدا کنیم، باید... «ادامه مطلب»...
لذیذترین چیز بهشت
کشاورزی جایزۀ مرغوب ترین ذرت را گرفت.
متوجه شدند که او از بذرهای مرغوب ذرت به همسایه هایش هم داده بود.
علت را از کشاورز پرسیدند، گفت:
باد، بذرهای ذرت را به مزرعه های دیگر منتقل میکند.
اگر همسایه های من ذرتهای خوبی نداشته باشند،
باد آن بذرهای نامرغوب را به زمین من می آورد!
اگر جامعه مان پُر شود از انسانهای سطحی،
آدمهای تربیت نشده،
موجودات حسود، متعصب، سخن چین، دروغگو، بد اخلاق و بدکردار و...
افرادی که به حقوق یکدیگر تجاوز می کنند،
و مایه سلب آرامش و امنیت دیگران هستند،
اگر اطرافمان اشباع شود از اشخاصی که با فقر، دست و پنجه نرم می کنند
و برای تهیه قوُتِ لایموتِ زندگی شان می لنگند
و به سختی روزگار می گذرانند،
و...
اول از همه،
نتایج شوم این فقرهای فرهنگی و مادی، دامن ما را خواهد گرفت
و دودش به چشم خودمان خواهد رفت
و دیر زمانی نخواهد پایید که این بذرهای ناپاک،
مزرعه زندگی ما را نیز آلوده می کنند...
اگر بخواهیم زندگی شاد، سالم، ایمن، رو به رشد و آرامی داشته باشیم،
باید به قدر توان و ظرفیت های شرعیِ مادی و معنوی مان به دیگران کمک کنیم
تا آنها هم خوب زندگی کردن را تجربه کنند؛
تا بیاموزند همه آنچه را که برای یک زندگی انسانی و الهی لازم است؛
تا در فضاهای پاک و تربیتی قرار گرفته و اصلاح شوند؛
تا با کمکهای خداپسندانه ما از غصه نداشتن یک لقمه نان،
قصه های دردناک و پرمخاطرۀ دزدی و فحشا را رقم نزنند
و همواره بر مدار کرامت انسانی خویش زندگی کنند...
ایمان بیاوریم به مرگ، به معاد، به روز رستاخیز...
این گورهای نکنده، با التهابی مکنده، ما را فرا می خوانند؛
در همه ثانیه های بی بازگشت عمر، بیاندیشیم
از خود چه چیز به یادگار خواهیم گذاشت
و به محضر پروردگار خویش، پیش خواهیم فرستاد؟!
درخت ها میمیرند؛
بخشی از این چوبها تبر میشوند بر نسل خویش!
بخشی چوب کبریت میشوند برای سوزاندن تبار خود!
بخشی عصا میشوند و دستی میگیرند؛
بخشی تخته کلاس درس و وسیله آموختن دانش و علم آموزی می شوند...
روزگاری نه چندان دور!
وقتی می شنیدیم قرار است چیزی گران شود و یا در بازار کمیاب گردد
آنها که قدری دستشان به دهانشان می رسید
تا می توانستند، خرید می کردند
اما نه برای احتکار و انباشت در خانه هایشان!
بلکه برای بخشیدن به بستگان و همسایگان و آشنایانی که در رنج و فشار اقتصادی بیشتری نسبت به خودشان به سر می بردند
اما متاسفانه امروز...
نقل است که خداوند به موسی(ع) گفت: به قومت بگو به سبب گناهانشان دچار قحطی سختی خواهند شد!
موسی به قومش گفت به سبب عصیانتان، منتظر عذابِ اعمالتان باشید که قحطی در راه است...
قومش از دیوار خانه ها سوراخ ایجاد کردند و منزلها را به یکدیگر متصل ساختند که در هنگام سختی به داد هم برسند و داشته هایشان را میان یکدیگر تقسیم کنند تا این قحطی بگذرد !
مدتی گذشت اما قحطی نیامد!
موسی علت را از خدا پرسید
خداوند فرمود: وقتی دیدم که قوم تو به هم رحم کردند؛ به فرشتگانم گفتم، من چگونه به این قوم رحم نکنم؟
اگر کار خیری از ما ساخته است، دریغ نکنیم
اگر می توانیم سبب هدایت کسی باشیم، خودداری نورزیم
اگر میشود دست کسی را بگیریم و در یک جلسه خوب بنشانیم و از یک جمع مفید بهره مند سازیم، کوتاهی ننماییم
اگر قدرت داریم که حتی به قدر پیاله برنجی و قرص نانی، لبخند به لب درمانده ای بنشانیم، تعلل نکنیم
اگر توان یاد دادن حرفی یا آموختن فعلی الهی را به فرد یا افرادی داریم، امتناع نورزیم
اگر برایمان امکان هزینه کردن حتی یک ریال در کار خیر و ارتقای سطح معرفتی و اخلاقی انسانهاست، دست پس نکشیم
اگر میتوانیم حتی یک نفر را با یک کتاب خوب، سایت مفید و کانال ارزشمند آشنا کنیم، لحظه ای را از دست ندهیم
اگر ظرفیت دستگیری هر نوع محبت و مهرورزی حلال و اقدام مالی و توانی و علمی الهی را برای هر یک از مخلوقات خوب و آفریدگان بی پناه خدا داریم، ذره ای سستی و بی توجهی ننماییم
اگر...
که فرصتهای خوب برای انجام کارهای خوب، همیشه به راحتی به دست نمی آیند!
تا نیاموزیم و نیاموزانیم درست زندگی کردن را، بندگی مان نیز اصلاح نخواهد شد و به کمال نخواهیم رسید...
به یکدیگر رحم کنیم تا در دنیا و آخرت، مورد رحمت و مغفرت پروردگار رحیم خویش قرار گیریم
که امیرالمومنین امام علی(ع( می فرمایند:
«إِنَّ أَطْیَبَ شَیْءٍ فِی الْجَنَّةِ وَ أَلَذَّهُ حبّ اللَّهِ وَ الْحبّ فِی اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ»
بهترین و لذیذترین چیزها در بهشت،
محبّت خدا
و محبّت به خلق خدا در راه خداست.
(بحار الانوار، ج 66، ص 251)
لینک کوتاه این مطلب:
https://b2n.ir/86648
یزدی
