این "ثروت مقدس" را هرجا و به هر اندازه ای خرج نکنیم؛ کافیست فقط نشانی اش را درست بدهیم، نه بیشتر!... «ادامه مطلب»...
نقشۀ گنج مقدس
پیام رسانی، وابسته است به سه مؤلفۀ اصلی: پیام، ارسال کننده پیام و دریافت کننده پیام.
بنابراین، هیچگاه پیام رسانی به درستی اتفاق نخواهد افتاد مگر:
هم پیام، درست باشد،
هم ارسال کننده پیام درست باشد، هم پیام به درستی انتقال یابد،
هم گیرنده درست باشد و هم پیام را به درستی دریافت نماید.
آری! اینگونه نیست که گمان کنیم چنانچه ما طلای نابی در دست داشته باشیم، پیش کودکان، دیوانگان، و مردگان، خریداری دارد.
خیر! که اگر اینگونه بود می بایست قرآن که بهترین پیامهاست و توسط بهترین ارسال کنندگان پیام یعنی پیامبر اکرم(ص) به بهترین شکل ممکن و درست ترین حالتها به گیرندگان پیام، عرضه شده است، به درستی دریافت و پذیرش می شد.
اما می بینیم که چنین اتفاقی نمی افتد و همواره ابوجهل ها و ابولهب هایی هستند که از پذیرش حق امتناع ورزند.
همیشه انسانهایی وجود دارند که دستگاه گیرنده شان را ساقط کرده اند و یا به خرابی و از کار افتادگی انداخته اند و خود را به دست خویش، محروم از دریافت ناب ترین پیامها و حق ترین مطالب نموده اند.
پیش خود نگوییم فلان حرف اگر حق است در من یا شخص دیگری اثر می کند! حرف حق در سینه ای اثر میکند که یا حق است و یا شوق رسیدن به حق و حقیقت را دارد؛ وگرنه چه بسیار آفتاب که بر زمین خدا می تابد و باران که بر خاک پروردگار می بارد، اما یکی بذرش هندوانه تلخ ابوجهل است و دیگری گل خوشبو و روح افزای محمدی...
حرف حق را "مردگان متحرک" یا "خود به خواب زدگان" یا دریافت نمی کنند و یا نمی خواهند که دریافت کنند
حرف حق، حُرمت دارد، ارزشمند است، طلاست، عزیز است، باید عزتمند و شکیل و زیبا و به اراده و اختیار ارائه نمود، نه تحقیرآمیز و زشت و از سر اکراه و اجبار.
باید حقیقت را در ظرفش ریخت، باید ظرف را ساخت؛ مظروف، خودش جایش را پیدا کرده و جلوه نمایی می کند.
حقیقت، گنج نهفته در خزانه لایزال حق است، این "ثروت مقدس" را هرجا و به هر اندازه ای خرج نکنیم؛ کافیست فقط پیامبر صادق و مخلصی باشیم و نشانی آن سرمایۀ ناب و الهی را درست بدهیم، نه بیشتر! اهل حق و حقیقت، خود تشنه و طالبش می شوند...
لینک کوتاه این مطلب:
http://yon.ir/OI1V4