باید دنیا را کمی بهتر از آنچه تحویل گرفته ای، تحویل دهی... «ادامه مطلب».....
خواه با فرزندی خوب ...
خواه با باغچه ای سرسبز ...
خواه با اندکی بهبود شرایط اجتماعی ...
خواه با حل مشکلی هر چند کوچک از بنده ای...
خواه با دستگیری فکری و عقیدتی از فردی...
و اینکه بدانی ...
حتی اگر یک نفر با بودن تو ساده تر نفس کشیده و دقیق تر زندگی کرده است،
این یعنی تو موفق شده ای!
برای تحقق این آرمان لازم است که اهل محبت باشی
محبت به خالق و خلق
*وقتی گلی را برای خودت میخواهی
آن را میچینی...
اما وقتی آن را برای خودش میخواهی
هر روز آبیاری و باغبانی اش میکنی....
*وقتی به آینده فردی علاقه مندی
فقط به او ماهی نمیدهی
بلکه به او ماهیگیری هم می آموزی...
آری! مربی، همدل و دلسوز است، برای رشد متربی اش حریص و پیگیر است، با مهربانی و غمخواری، در راه تکامل و تعالی انسانها تلاش شبانه روزی دارد:
«لَقَدْ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ»(توبه،128) از خود شما پیامبری به سویتان آمده که رنج کشیدن شما برایش سخت است.
«حَرِیصٌ عَلَیْکُم»(توبه،128) او اشتیاق زیادی برای هدایت شما دارد.
«بِالْمُؤْمِنِینَ رَءُوفٌ رَّحِیم»(توبه،128) او نسبت به کسانی که راه حق را پذیرفته و اهل ایمان شده‌اند، بسیار مهربان است.
«قَالَ رَبّ إِنىّ دَعَوْتُ قَوْمِى لَیْلًا وَ نَهَارً»(نوح،5) خدایا من شبانه روز مردم را به سوی تو دعوت کردم.
«لَعَلَّکَ بَاخِعٌ نَّفْسَکَ أَلَّا یَکُونُواْ مُؤْمِنِین »(شعراء،3) نزدیک است که به خاطر ایمان نیاوردن مردم، به خاطر غم و اندوه خود را هلاک کنی.
مربی باش
دستگیر باش
بساز
ساختن و تربیت، مهمترین مسأله آفرینش است...
نماید نسبت به کفالت کننده یتیمی که او را آب و غذا می دهد، همچون فضیلت خورشید بر «سها»- کمسوترین ستاره- است.