در فقر مدرن، یخچال فریزر، تلویزیون و... هست اما...
«ادامه مطلب».....
جهان امروز ما در سیطرهِ نظام سلطه جهانی قرار دارد. این نظام سلطه ماهیتی غیردینی، ناسوتی صرف، سودمحور و سرمایه‌سالار، سوداگر و ناعادلانه دارد و موجب خمودگی و سرخوردگی فطرت معنوی آدمی و دوری انسان از ساحت قدس وجود می‌گردد؛ آدمی در پوشش این نظام جهانی، محکوم به تنهایی و ازخودبیگانگی و دوری از خود و دیگران و پیروی از منطق حرص و آز و پول‌پرستی است.
در این نظام از معنویت و حقیقت سراغی نمی‌توان گرفت؛ در این جهان همه چیز از عشق گرفته تا هنر، از محبت تا علم و از دوستی تا کمال‌خواهی و... همه و همه با منطق پول و میزان سوددهی و قابلیت «بهره‌وری» و مجموعه‌ای از محاسبات کمّی سنجیده می‌شود؛ در این جهان از خودبیگانه همه چیز را می‌توان خرید و هیچ چیز خارج از ظرف پول تعریف نمی‌شود، این دنیا را مدرن می‌نامند و جوهر بنیادین آن خودبنیادی (اومانیسم) آدمی است.
این جهان را عصر پیشرفت و روشنی و رفاه نامیده‌اند اما در واقع عالم مدرن یکی از تاریک‌ترین ادوار زندگی بشر بر روی سیاره زمین می‌باشد. در این دوران نه رفاه و بی‌نیازی که نیازمندی افراطی به تبع آن فقر گسترده فراگیر شده است.
فقر گسترده، ویژگی ذاتی دنیای مدرن است و پیش از آن وجود نداشته، این فقر ناشی از کمبود امکانات تولیدی برای به دست آوردن محصولات مورد نیاز جهت رفع احتیاجات طبیعی انسانی نیست بلکه از فزونی بیش از حد احتیاجات کاذب و سیری‌ناپذیر و غیرممکن‌بودن پاسخ‌گویی به آن‌ها سرچشمه می‌گیرد. در فقر مدرن، نیازهای اولیه بشر در ذیل سیطرهِ فضای روانی سوداگری و مصرف‌زدگی، حالتی کاذب و بیمارگونه می‌یابند و اغلب اوقات ارضا نمی‌شوند، از این رو بیش‌تر انسان‌های مدرن در اغلب اوقات احساس فقر می‌کنند و البته نیازهای طبیعی و واقعی آن‌ها نیز ارضا نشده باقی می‌ماند.
در فقر مدرن، یخچال فریزر، تلویزیون و... هست اما آن‌قدر هوس، نیاز و تنوع‌طلبی وجود دارد که هیچ‌گاه ارضا حاصل نمی‌شود و در کنار آن، به اندازه‌ای قسط و پول‌پرستی و سوداگری هست که هیچ حس قانع‌کننده‌ای از مالکیت و قرار و آرام وجود ندارد. در زندگی فقیرانه مدرن همه چیز کاذب، غیراصیل و عاریتی است و همواره توسط تبلیغات و رسانه‌ها و شرکت‌های بزرگ چندملیتی، وعده آرامش و شادی آسایش داده می شود؛ آرامش و آسایشی که مشروط به خریدن‌های جدید است!!
ناصر
